Rozpaczliwa obrona
Wprowadzenie: Ostatnim wyjściem dla Górskich Klanów było zawarcie przymierza z Imperium, w celu wspólnego zniszczenia nieumarłych. Połączona armia ludzi i krasnoludów miała być najgroźniejszą przeszkodą na jaką kiedykolwiek natknęły się Hordy. Mortis wysłała swe armie by szerzyć śmierć we wszystkich stronach świata.
Cel: Przekształć 70% krainy
Twierdza Multan (stolica) zmieniona w ponurą nekropolię miała być główną siedzibą dla dowództwa kierującego pochodem upiornych wojsk dalej na północ, ku sercu ziem Górskich Klanów. Wiedząc, że dalszy marsz zostanie zakłócony przez połączone siły Imperium i krasnoludów należało skupić się pierwej na wyeliminowaniu tego zagrożenia. Misja nie była łatwa, jednak aby ostateczny cel Mortis został wykonany, należało dołożyć wszelkich starań by rozbić zjednoczone armie śmiertelników.
Nieumarli kontrolowali dwa portowe miasta – Fort Weygan i Port Aversen, które od dłuższego czasu znajdowały się pod ciągłym oblężeniem. Wodzowie Hord pogodzili się już z ich stratą, która była tylko kwestią czasu, jednak nie zamierzali poddać miast bez walki. Tamtejsze oddziały otrzymały rozkaz obrony tych przyczółków tak długo jak będą w stanie. Do czasu nadejścia odsieczy lub ostatecznej klęski. Musiały kupić sporo czasu wyruszającym z Twierdzy Multan wojskom, które dość powoli wzrastały w siłę.
Południowe miasto, Thesonia, było ważnym punktem strategicznym. Mogło stanowić istotny element obronny od strony Imperium. Dlatego też zdobyto i umocniono je jak najszybciej. Dodatkowym jego atutem były też bliskość kopalni złota oraz obozu szkoleniowego prowadzonego przez Jostię.
Dobrym sposobem na szybkie wyszkolenie wojsk i zdobycie złota niezbędnego do prowadzenia kampanii wojennej było plądrowanie ruin, w które okolica była bardzo obfita. Znaleziono tam wiele przydatnych przedmiotów, takich jak sztandar wytrzymałości, mikstura żywego srebra czy laska ochrony.
Fort Weygan i Port Aversen padły pod naporem wrażych wojsk. Coraz więcej nieprzyjaciół zapuszczało się aż w okolicę Twierdzy Multan co zmusiło Hordy do defensywy.
Kiedy najsilniejsze i najbardziej śmiałe ataki zostały odparte, nieumarli dowódcy zwrócili swe oczy ku północy. Znajdowało się tam silne elfie miasto Asmara, mogące po zdobyciu go stanowić przedmurze i dobrą bazę wypadową pozwalającą przejąć inicjatywę i zacząć nękać przeciwnika. Obecność laboratorium alchemika Maldiza również mogła okazać się niezwykle pomocna.
Uron
„Mój panie, wygląda na to, że Imperium i Górskie Klany sprzymierzyły się przeciw nam. Czas abyśmy zniszczyli oba te królestwa!”
Gdy tylko Asmara została umocniona kolejnym krokiem Hord było odbicie z rąk Klanów Portu Aversen. Role się odwróciły i teraz to nieumarli przejęli inicjatywę konfliktu i dyktowali swym przeciwnikom warunki.
Umocniwszy się na wschodnim brzegu półwyspu, siły nieumarłych ponownie ruszyły na zachód gdzie od dłuższego czasu zauważano wzmożoną aktywność Imperium. Pierwszym posunięciem było zdobycie elfickiego miasta Patiala. Stąd o wiele łatwiej polować można było na imperialne statki i archanioły.
Książę Ishkanser
„Aby dopaść naszych wrogów musimy zmierzać na wschód.”
Miasto Rugen, kolejne zamieszkałe przez elfy, było następnym przystankiem w drodze do odbicia Fortu Weygan. Stamtąd wyruszono już na północ, rzucając wyzwanie przeważającym siłom wroga. Szybkim szturmem wzięto krasnoludzką siedzibę Regen.
Galfhamel
„Na wschód stąd mieszka potężny czarnoksiężnik. Czy mógłbym zaproponować, mój panie, abyśmy go odwiedzili i zbadali jaką dysponuje wiedzą?”
Następne było miasto Hoggar. Nieumarli odzyskawszy inicjatywę parli naprzód coraz szybciej, nie dając wrogom okazji do nabrania tchu. Zdobywano coraz więcej terenu i przerzucano wojsko na drugi brzeg akwenu dokonując inwazji. Padło również Crivell, nieco dalej na północ. Klany traciły miasto za miastem.
Radulf
„Popełniłeś błąd dochodząc aż tutaj. Teraz poczujesz gniew Klanów.”
Z Crivell był już tylko krok do Twierdzy Khazan (stolica SI), głównej siedziby Klanów w tej krainie. Odcięci od zasobów i źródeł many, brodacze mogli jedynie wegetować i patrzeć jak Hordy opanowują tą część kraju.
Kiedy Imperium zorientowało się co właściwie zaszło było już za późno gdyż niepowstrzymana trupia armia ruszyła w ich kierunku. Jako pierwsze upadło miasto Turania.
Ludmilla
„Och, oni byli tacy słodcy.”
Następne było miasto Virzin.
Inkwizytor Chardin
„Nie będziemy tolerować tego ataku. Zginiesz w oczyszczającym płomieniu Wielkiego Ojca!”
Po raz kolejny sieć wymiany informacji w Imperium okazała się więcej niż marna. Wyglądało na to, że jeszcze nie zdawali sobie sprawy z tego, że ich sojusznicy ponieśli sromotną klęskę, kraina niemal w całości znajduje się pod panowaniem Hord a ich samych czeka za chwilę zagłada podobna do tej jaka spotkała krasnoludy.
Zakończenie: Nikt nie uciekł przed śmiercią. Nędzne szczątki wrogów Hord leżały na ziemi, a powietrze przesączone było jadowitym oddechem Mortis. Przymierze zostało zniszczone!
