[Jasza767]

Pora na mapkę drugą i trzecią. Tak w zasadzie to zgodzę się z dużą częścią komentarza Vogela i trochę Ravena no ale jednak od siebie też coś napiszę.

W sumie to pierwsze trzy misje twojej sagi można porównać do trzech pierwszych z kampanii Imperium domyślnej.
- Mała, w miarę skromna mapka jako wstęp
- Większa, czasochłonna mapa z dużą ilością różnych rzeczy
- Mała mapa z silnymi neutralami mocno skupiona wokół fabuły

Powrót do Domu

Kiedy wojska startowe Imperium chciały mnie nękać od początku gry, co jakoś udało się przebić. W czym bardzo pomocni okazali się Kusznicy z Drakkar i ich inicjatywa. To elfy natomiast wyrznęły całą swoją najbliższą okolicę ale dalej jak nauczyciel się nie ruszały, poza okazjonalnymi rózgaczami i złodziejami.

Ta mantykora widoczna od początku gry po drugiej stronie gór oraz słynące z nazwy puste Cycole obok dawały takie poczucie "no przecież kurcze widać że to pułapka", lecz ciągle kursujący tam mędrcy i archanioły jakoś nie pomagali klimatowi. Można by posunąć bestyjkę ciut dalej tak by jej gracz ze stolicy nie widział, i może dać kopalni priorytet 0 to się nie będą tam pchać patyczaki.

Zwój Światła Dnia pod sam koniec mapy... jak będziesz sklejać w całość to może się przyda bo można go wyeksportować, no ale teraz to tak średnio jak już prawie całą mapę odkryłem.

No w sumie to więcej rzeczy co jeszcze nie zostały powiedziane to nie mam, jak będziesz sklejać w całość to goblina z ostatniego miasta można skasować bo eksport i tak będzie możliwy. Teren jest fajny, mapka większa i czasochłonna, fabuła ok (gdzieś już słyszałem o zbuntowanym Starszym i smoku... Nyullokth? hehe).

Sojusz

Mapka mniejsza jak poprzednia i bardziej wokół zdarzeń skupiona, wyszło to bardzo fajnie. Teren bardzo ładny, tak wygląda że każda następna mapa ma coraz lepszy teren, szczegóły i tego typu pierdoły. Główna fabuła jak zwykle, ale dodatkowe zdarzenia bardzo fajne, te "poboczne zadania" i zdarzenie z nieumarłymi.

Podoba mi się bardzo, że to wygląda jakby ten elficki myśliwy-pacyfista mieszkał w tym domku co w środku kanionu jest, ogólnie to cały teren orków poczynając od kanionu to najbardziej mi się podoba z całej mapy, ale tak czepiając się szczegółów, to nie wiem czy może równina (w sensie grób) skierowana w drugą stronę nie wyglądałaby lepiej, ta łączy się z górą.

Za smokiem jest sztandar 10% ini, szkoda tylko, że dokładnie taki sam był w pierwszej misji :( no ale zwój jest praktyczny :)

Z początku myślałem, że pakowanie Wilczych Cieni to już taka przesadna próba nawiązania do podstawowej kampanii, ale rozegrałeś to bardzo ładnie z tym Sylvio będącym oślepiony żądzą odzyskania dawnej chwały, no i oczywiście 10/10 za możliwość sprzedania Redzi, ta trójka napakowanych łuczników prawie zdjęła mojego budowniczego no ale olbrzyma i dwóch weteranów powstrzymać nie mogli, warto było

Z elfickim przymierzem rozprawiłem się szybko, jak się na żegludze w ich dowódcę wbiłem już w trzeciej turze to przestali stanowić zagrożenie, żegluga + pieśń pośpiechu pozwalała mi szybko dorwać ich wsparcie nawet będąc po przeciwnej stronie gór, szkoda, że w żaden sposób nie wykorzystali Lenkburga, nie wiem czemu zrobił akurat tam złodzieja, tylko że przez orków nie mógł go ruszyć do reszty swoich jednostek więc siedział on tam blokując miasto tak że AI nie przejęło nawet kopalni złota przy jaszczuroludziach.

Fajny był sam początek gdzie żadna ze stron nie miała kopalni złota, takie "deathmatchowe" uczucie. No ale dzięki za manę śmierci tak blisko stolicy, prawie całą grę mogłem spamować Pieśń Pośpiechu jak potrzebowałem. Ale z drugiej strony to ... po co w ogóle na tej mapie jest mana piekielna obok orków, ani klany ani elfy z niej nie korzystają (szczególnie z ograniczeniem na 3 poziom zaklęć), można by dać zamiast niej drugą manę runiczną lub trzecią kopalnie złota (oraz być może zamienić miejscami z maną życia w przypadku pierwszej opcji).

Trochę razi to, że na całej mapie nie ma ani jednego eliksiru innego niż leczące, całe wspomaganie ograniczało się do rzucania zaklęć, oraz w ostatnich walkach do użycia dwóch zwojów. Eliksirami z permanentnymi bonusami też skąpisz, na trzy misje gdzie zawsze badałem całą mapę jedyny jaki się pojawił to szybkiego srebra w drugiej. Nie wiem jak długą planujesz tą sagę, ale byłoby fajnie jakby każdy eliksir pojawił się przynajmniej raz. :)

Ach właśnie, szczegół ale jednak. Już w drugiej turze zauważyłem świecący się krążek obok stolicy oznaczający cel misji, zastanawiało mnie co to ma oznaczać, jakiś zwrot akcji? To chyba można uniknąć jeżeli zdarzenie wygranej będzie wstępnie wyłączone a włączy je dopiero zdarzenie otrzymania totemu. A tak obok tego to jak już wygrałem i popatrzałem na mapkę w edytorze to o dziwo, pomimo że utrata Myw Kado aktywuje przegraną podczas gry nie było wokoło niego niebieskiego krążka, nieistotne ale trochę dziwne.

No to teraz zabieram się za czwartą mapkę.

[Waskos]

Komentarze uznaje za wystarczające, możesz kontynuować gre.

Powrót do Domu

[Vogel]

Brak eliksirów na pancerz i małe zasilenie w manę. To dwie rzeczy jakie mi się rzucają w oczy biorąc pod uwagę ilość oddziałów neutralnych atakujących gdy się do nich zbliżymy oraz tych z zasadzek.

Krytykowałeś Rava za "ostrzał" z barbakanu krasnali na jednej z jego map a sam fundujesz graczowi jeszcze lepszą rzeź przy mieście barbarzyńców.

Poza tym wizualnie mapka bardzo mi się podoba :) szkoda tylko, że nie ma jak stolicy zaatakować.

Mapka jeszcze nie ukończona ...

[Vogel]

... stolica jednak okazała się jak najbardziej do zdobycia i co ciekawsze był to jeden z łatwiejszych elementów rozgrywki.

Obrona Aragonii samo zadanie początkowo wydaje się banalne, zniszczenie atakujących oddziałów nie powoinno nikomu sprawić trudności do czasu gdy okazuje się że to zadanie ma ciąg dalszy. Ciągle ataki Czekasów są naprawdę dużym wyzwaniem i chyba tylko to iż grałem MM (mniejsze koszta czarów) dałem sobie rade z zadaniem. Many, złota i eliksirów było cały czas za mało :(

Sir Rajmund był miłym prezentem, nie przepuścił do mnie ani jednego Archanioła czy złodzieja Imperium

To co już kiedyś mówiłem, proponuję rozwinąć informacje odnośnie wieży czarów. Przydałaby się wskazówka odnośnie kierunku, wydarzenia pchają gracza w przeciwnym kierunku, oraz dodatkowo jako zachętę wspomnieć o silnej magii broniącej terenów dzikich.

Strasznie dużo zasadzek, nawet po 3 ataki w jednej turze gdzie gracz nie ma szans na uzdrowienie się między walkam, to był koszmar. Nie dość, że wszędzie silne neutrale to jeszcze pojawiający się znikąd watażkowie i Traperzy

Ale to takie tam marudzenie ...

Mapka zaprojektowana jak zwykle na wysokim poziomie. Nic mnie w oczy nie kuło Fabularnie tez dobrze, w końcu gracz ma szanse dokopać królewiczowi, który tak go w poprzednich misjach wkurzał

Niestety zastanawiam sie czy poziom trudności nie jest zbyt wysoki, podejrzewam że poza mną nie znajdzie sie zbyt wielu na tyle upartych by ukończyć ten scenariusz.

[Waskos]

[Vogel]

Imperium sprawia problemy gdy dostaje posiłki (bo chyba z nimi nie startuje) i to już mi się wydaje wystarczające. Zatrzymuje gracza w początkowym etapie rozgrywki a potem gdy już barbarzyńcy masowo atakują siedzi cicho.

Same zasadzki są świetne i oczywistym jest ich pozostawienie, nie wiem tylko czy potrójne ataki nie sa przesada. Może jeden ale pełnym oddziałem?

[Raven]

Lekcja pokory

Mapa w stanie obecnym jest praktycznie niegrywalna. Trzeba mieć naprawdę mnóstwo wolnego czasu, cierpliwości i samozaparcia żeby nie porzucić grania już po oblężeniu Aragonii. Właściwie to co trzymało mnie i zmuszało do grania dalej to fabuła. Fajnie było pośmigać Wiszem i Gadziem mając perspektywę nakopania do dupy znienawidzonemu przeze mnie Sigurdowi. Swoją drogą to dałeś krasnalom własne nazwiska? Bo wydaje mi się, że u Nagasha nazywali się trochę inaczej.

Zacznijmy od początku. Teren mi się podobał. Początkowy u Klanów i w okolicach Imperium ładny. Bliżej barbarzyńców niecodzienny, ale nie był zły. Standardowo nie podobał mi się elfi teren, ale to moje skrzywienie bo nie lubię tych długouchych wielbicieli drzew.
Wielki Żmij mnie wpieniał bo dopiero za piątym podejściem wyszedłem z walki z nim bez strat. Ale on był pestką w porównaniu do tego co działo się później...
Po oblężeniu Aragonii zaczyna się prawdziwy SPAM armii Sigurda. Po cztery, pięć składów wilków lub barbarzyńców rzucało się na mój główny oddział przez go grubą część gry zmuszony byłem bunkrować się w mieście Gilgam i nie mogłem wytknąć z niego nawet swego krasnoludzkiego nochala. Udało mi się ruszyć dalej tylko dzięki drugiemu składowi jaki zrekrutowałem by trzymać Imperium w szachu. Potrzebny był do tłuczenia ich patyczaków i pilnowania bo przez ten cholerny spam nie mogłem podbić im stolicy. Mniejsza. Tak więc budowniczym ze składem barbarzyńców od najemnika ruszyłem naprzód i podbiłem miasto tego przemytnika Samuela. Jak rozwinąłem je go 5 poziomu dopiero wpakowałem się tam bohaterem głównym. To samo musiałem zrobić z miastem elfów. Inaczej nigdy nie wyszedłbym z Gilgam...

Neutralne składy wchodzące w skład armii Sigurda są tak przypakowane, że nie da się stoczyć w turze więcej niż jednej walki. Albo ktoś jest za bardzo osłabiony albo martwy. Najczęściej trupem padał strażnik kuźni.
Dobrze, ze okradłem wieżę maga ze wszystkich czarów na odporność bo bez tego utknąłbym przed pokonaniem szamanki i jej upiornych wilków. Tylko mały szczegół... Po jej pokonaniu duchy lodu nadal bombardują w okolicach miasta.

Jeszcze odnośnie składów neutralnych to prócz tego, że były przesadnie napakowane i bez wzmocnień czarami nie dało się nawet podejść to jeszcze taka szamanka czy synalek Myw Kado byli chronieni przed wodą i ziemią. Co to jest, jeśli nie czysta złośliwość w stosunku do gracza? Ani SY, ani pustelnik ani mędrzec nic nie zdziałają pierwszym atakiem. W przypadku tego łysego jest to jeszcze bardziej denerwujące bo stoi na mapie a ma immunitet na klanowe czary zadające obrażenia.

Finałowa walka, po wzmocnieniu się eliksirami i wszystkimi dostępnymi mi czarami była łatwa. Odejście Myw Kado było zaskakujące bo spodziewałem się walki z tym dzikusem.

Fabuła mi się podobała, była też nieźle poprowadzona, ale jest jeden szczegół... NIE DAŁEŚ MI ZABIĆ SIGURDA!!!
Idąc na tego gnoja chciałem go rozjechać jak jeża ciężarówką, za to, że go nie znoszę i za całą męczarnię jakiej doznałem grając w tą misję.

Zgiń.

[Waskos]

[Raven]

Cytat:

No chyba są takie same? Różnice mogą wynikać jesynie z jakiegoś pomieszania jednej czy dwóch literek z mojej strony, ale wzorowanie się na Ostatecznej Bitwie raczej ewidentne :P

Jeśli tak to widocznie ja źle zapamiętałem. Zdarza się

Cytat:

Serio? Nie wydawał mi się aż takim wielkim problemem. Fakt, że przypakowany, ale jest sam jedyny, a zatrucie też niezawsze wchodzi, takie walki raczej nie sprawiają problemu w disie, a boh ma już dość wyskoki lvl i porządne artefakty.

Bez strat wyszedłem dopiero gdy podrasowałem składowi inicjatywę a mędrcowi wszedł każdy paraliż z kryształu duszy. Inaczej kończyło sie śmiercią jego i strażnika kuźni, czasami też czcigodnych. Zatrucie było spore a i same obrażenia niezłe. Zwłaszcza, że nieświadomie się tam wchodzi za pierwszym razem to może być bolesne przeżycie.

Cytat:

No to raczej planowane było, bombardowanie ustaje po pozbyciu się samych wilków.

Zmieniłbym to na Twoim miejscu. Nie ma żadnego info o tym, że trzeba ubić całą watahę by się pozbyć tego niszczycielskiego bombardowania. W dodatku jest mowa o tym, że wilki chronią szamankę. Po jej śmierci nie mają co chronić więc... Bezsensowne nawalanie w gracza. I to bardzo mocne.

Cytat:

No to też była świadoma decyzja i trochę nie rozumiem zarzutu, zazwyczaj bossów się wzmacnia jakoś i nadaje ochrony. No i tylko łysy miał immunitet wiec reszte jego teamu da się osłabić czarami.

Ja rozumiem, że trzeba wzmacniać bossów, ale dawać im od razu ochronę na wszystko co może zrobić gracz z poziomu mapy? Albo na większość obrażeń w pierwszej turze? Lekka przesada.

[Shadirra]

Ok, kampanię uważam za zakończoną, dopóki nie pojawi się coś nowego. A tymczasem słów kilka ode mnie na temat całości.

Mapa I - Na Rozstajach
Nieumarli byli jacyś tacy, hmm... słabi (chyba, że im długo dawałam spokój). Jednostki mocniejsze niż 1 lvl, jak najbardziej spoko. Kilka takich wyzwań było, więc plus dla Ciebie, Was. Mapka generalnie bardzo fajna. Za pracę 4.

Mapa II - Powrót do Domu
I tutaj zostałam bardzo zaskoczona (pozytywnie rzecz jasna)! Poziom trudności wyższy aniżeli poprzedniej, co dało się odczuć już po kilku turach, kiedy to otoczyły mnie napakowane wojska Imperium. Zawsze mawiam, że im trudniej, tym większa frajda z gry. Mimo, że mój bohater był dość silny, to momentami miałam spore problemy z neutralami (powtarzające się wczytywanie gry). Ach, no i ostateczna walka - za tę naprawdę szacunek się należy twórcy. Była naprawdę świetna. Za tę mapę mocne 4+. :)

Mapa III - Sojusz
Jak wyżej, lecz tu Elfy sprawiały mi spore problemy. Neutrale były o dziwo nieco łatwiejsze niż na poprzedniej, jedynie pod koniec pojawiły się pewne schody. Wódz uszatych, Qumi ku memu zaskoczeniu okazał się bardzo łatwy do pokonania, natomiast innym pozytywnym zaskoczeniem (mimo początkowego dwu- lub trzykrotnego zebrania bęcków) była dla mnie walka z Wodzem Zbirów, Sylviem. Muszę oddać tu, Was, że po raz kolejny okazałeś się świetnym twórcą scenariuszy. Mapa zdecydowanie na 5.

Mapa IV - Lekcja Pokory
To już zdecydowane podniesienie poziomu trudności, nawet w stosunku do poprzedniego scenariusza. Tutaj przyznam uczciwie, że miałam miejscami spore problemy z neutralami. W sumie to nawet armia Imperium postanowiła zatrzymać mnie w stolicy wysyłając swoje najlepsze składy pod nią. Ostatecznie jednak odparłam zmasowane ataki wszystkich klas postaci. W miarę, jak szłam dalej po mapie, było coraz trudniej. Bardzo mile zaskoczyli mnie Barbarzyńcy, którzy byli naprawdę godnymi przeciwnikami (zwłaszcza dla mojego Strażnika Kuźni ). Kiedy jednak zdobyłam jedno z ich miast, przyjmowałam tylko kolejne barbarzyńskie delegacje pod topory moich wojowników, dzięki czemu udało się moim jednostkom zdobyć kilka lvli. A no i oczywiście zasadzki... te były dość destrukcyjne dla moich oddziałów (często przy życiu zostawał tylko Syn Ymira). Kolejny duży plus, mocne ekipy wspierane przez Szamanki - miasto z tą obstawą musiałam oblegać dwa razy, by je wreszcie zdobyć. Baza wypadowa barbarianów była już nieco prostsza do złamania. Droga do ostatniego bastionu była ku mojemu zdziwieniu trudniejsza niż ostatnia walka (trochę wczytywania po raz kolejny). Ostateczna walka, dzięki posiadanemu artefaktowi dającemu efekt paraliżu była szybka i przyjemna oraz nie pozostawiła po sobie strat. Za tę mapę zdecydowanie 6!

Czekam na kontynuację kampanii, chociaż Klany to nie jest moja wyśniona rasa! Dzięki, Was! :)

[Waskos]

Dziękuje, wzruszyłem się miło posłuchać dla odmiany takiego komentarza niż ciągle takiego Ravena...

Więc następnym razem nie dostaniesz komentarza. Bu-ha-ha...
Raven

[Waskos]

Ostatnio jakiś Raven stał się zbyt aktywny jeśli idzie o mapkowanie, więc nie ma chyba lepszego momentu do wrzucenia mojego najnowszego dzieła by pokazać mu jak się robi mapy

A co do samej mapy, rozmiar 72x72, wrogowie to Legion, Hordy oraz Przymierze, jest dość bogata w zdarzenia więc polecam przeszukanie jej całej, położenie miejsca przeznaczenia na pewno temu sprzyja :)

EDIT: Zapomniałem poprawić jednej rzeczy we wprowadzeniu, nie dałem nazwy miasta tylko jakieś randomowe znaki ^^' Niby nic ale wymaga poprawy.

---

Ambicja i Chciwosc.rar

Pobierz Plik ściągnięto 824 raz(y) 59,64 KB

[INSEKT]

Wciąż żyjecie, widzę Nie grałem w D2 ze dwa lata, przydałoby się zainstalować i znowu zagrać, może zacznę od tej mapki, hm...


...witam współ-graczy po długiej dyspensie

[Waskos]

No byłoby milo, aleja tutaj wrzucam pojedynczo kolejne misje całej sagi, więclepiej zacząć od pierwszej, dla znajomośi fabuły i by wyhodować odpowiedniego bohatera,bo robi się coraz trudniej :P

[Vogel]

Shadirra bardzo szybko przebiła się przez misje sagi, jest aż tak dobrym graczem czy dokonałeś zmian w Lekcji Pokory?

[Waskos]

No właśine żadnych zmian nie wprowadzałem :P Więc na pewno dobrym graczem jest, ale tez z tego co pamiętam kilka razy zmuszona było do wczytania gry, no i też sobie przerwy żadnej nie robiła i i tak kilka godzin zeszło.

Ma babka nerwy ze stali
Vogu

[Raven]

Przeszedłem. Trochę mi zajęło bo ciągle ktoś lub coś odciągało mnie od mapy, ale nareszcie ukończyłem. No właśnie... nareszcie. Dlaczego? Moje odczucia co do niej są raczej negatywne. Wydaje mi się, że to Twoja najgorsza mapa od czasów ostatniej misji sagi Imperium, której nie ukończyłem przez to, że zwyczajnie nic mi się w niej nie podobało. Ale do rzeczy.
Teren - są naprawdę ładne miejsca. Choćby ta zatoczka z chramem sylfidy. Nieźle prezentują się też tereny górali, pomiędzy stolicą gracza a Hordami. Reszta dupy nie urywa, momentami miałem wrażenie, że już Ci się nie chciało. Potrafisz lepiej.
Dość ubogo z miksturami co w połączeniu z neutralami na sterydach, których uwielbiasz powoduje dużo tur zmarnowanych na leczenie w miastach i sporo golda wydawanego na wskrzeszanie. Mimo to jest sporo takich map więc nie uważam tego za coś szczególnie złego.
Doszedłem natomiast do wniosku, że masz straszny problem z utrudnianiem graczowi rozgrywki. Na tej mapie widać to jak na dłoni. Bonusowe składy dla Hord, elfów i Legionów musiałem odpierać w mieście rozwiniętym do ostatniego poziomu, wspierając się przed tym czarem +33% do pancerza i lodową tarczą +10%. Najczęściej padali wszyscy z wyjątkiem SY i mędrca, który ma sporo pancerza i bez wzmacniania magią. Wszystkie składy neutralne dość mocne, w większości przypadków bez czarów nie mogło się obejść inaczej ryzykowałem śmierć członka załogi, najczęściej Strażnika Kuźni albo czcigodnego wojownika. O Teurgu chyba po rozmowie na czacie wspominać nie muszę... Napisałeś, że tworzyłeś go z myślą o ambitnych graczach, ale w obecnej wersji jest to walka bardziej dla Ligi Sprawiedliwych a nie Klanów.
Właściwie stałeś się już przewidywalny tak więc idąc tam gdzie mnie prowadzi fabuła zaocznie wzmacniam się czym tylko mogę, jak do położenia stolicy i jeszcze nigdy nie okazało się, że zmarnowałem manę.
Fabuła... Cóż, mnie nudziła. Nic ciekawego, ot znaleźć jakieś przejście do doliny. Nie uratowali tego nawet Wisz i Gadziu. Po poprzedniej misji gdzie tylko fabuła trzymała mnie przy grze, ta pozostawia spory niesmak.
Bonus za uruchomienie bota, ale moje mroczne proroctwo mogłeś wykorzystać nieco lepiej. Mimo wszystko i tak na plus. Niezły był też szurnięty demonolog na samym końcu.

[Allemon]

[Waskos]

[Raven]

Cytat:

Dziwne, ze stolicy Legionów i doliny ze smokami byłem zadowolony. Dolina z Hordami i niewielki teren mrocznych elfów uznałem za przyzwoity

Napisałem, że były tereny zrobione bardzo ładnie. Wymieniłem te dwa jako przykład. Teren mrocznych elfów też był fajny. Doliny ze smokami i okolicy Legionów nie zbadałem zbyt dokładnie bo w zasadzie nie miałem po co tam chodzić. Bohatera i oddział wyekspiłem na silnych neutralach i składach początkowych SI. Do tego poszła w diabły jedna stolica więc... Jak wspomniałem fabuła mnie nie porwała więc po wymaksowaniu mędrca postanowiłem skończyć jak najszybciej. Zwłaszcza po spotkaniu teurga, odpuściłem sobie zadanie poboczne.

Cytat:

wróciłem więc do podstawowego rozwiązania

Według mnie wzmacnianie neutrali do stopnia konieczności używania silnych czarów przed każdą walką z nimi to żadne rozwiązanie. Można ich przypakować, ale z wyczuciem.

Cytat:

Zdaje sobie z tego sprawę. Mapa miała stanowić uzupełnienie luk w fabule imperium, jak zaznaczałem sagi mają być ze sobą powiązane, oraz planowanej w baaaaardzo odległej i wcale niepewnej dla legionu. Ma też stanowić podstawę dla następnej misji, której wprowadzenie bez tej mapy byłoby zbyt wielkim przeskokiem.

Skoro zaplanowane jako zapchajdziura to wybaczam.

Cytat:

w ostatecznym rozrachunku

Ode mnie więcej plusów niż minusów.

Cytat:

Mam zamiar zająć się sagą hord nieumarłych

W takim razie czekam. Ale pamiętaj, że od sagi Hord będę dużo wymagał