[Lucas the Great]

Ostatnio ponownie przeszedłem kampanię Legionów z Disciples II: Mroczne Proroctwo i pragnę się podzielić z wami moimi przemyśleniami. O ile kiedy byłem młodszy to wszystko w tej grze wydawało mi się "awesome" i "amazing" to teraz kampania nie zrobiła na mnie takiego wrażenia. Nie podoba mi się przede wszystkim to, że Saga wydaje się całkowicie nie przejmować się wydarzeniami opowiedzianymi w pierwszej grze. Disciples II teoretycznie jest kontynuacją Sagi Imperium. Gdzie udało się powstrzymać przeklęty Rytuał i wrota piekieł nigdy nie zostały otworzone. Tymczasem w dwójce Bethrezen jest uwięziony w Nevendaarze, w lochu stworzonym przez Górskie Klany, mimo braku jakiegokolwiek wyjaśnienia, skąd on niby miał się tam wziąć. Niby to wszystko na końcu okazuje się nieprawda, ale warto by było chociażby wspomnieć, dlaczego Legiony przez 10 lat nieskontaktowały się ze swoim bogiem i uznali, że został on uwięziony na powierzchni... Drugą rzeczą, która mi się nie podoba, jest moim zdaniem przesadzenie z epickością. Dosyć naciągane mi się wydaje, by Uther był w stanie tak długo zwodzić Legiony. W 5 misji Bethrezen wysyła swojego sługę, by zdemaskował kłamcę. Pozostaje pytanie czemu nie zrobił tego wcześniej, zaraz po uwolnieniu? Ba, czemu nie zrobił tego przed uwolnieniem Uthera, by jego poddani wiedzieli, że siedzi w domu i ma się dobrze? Zresztą podobno Demony mają kapłanów, dlaczego oni o niczym nie wiedzieli? Zaś w zakończeniu także twórcy przesadzili. Uther naprawdę nie powinien być dla Bethrezena aż takim zagrożeniem. Czy naprawdę Bethrezen pozostawił swoją domenę niebronioną? Mi to wyglądało trochę tak, jakby Uther marzył o spektakularnym samobójstwie. ziemskie demony Uthera nie powinny stanowić żadnego wyzwania dla piekielnych strażników Bethrezena, a sam Bethrezen jako bóg i istota zdolna tworzyć całe światy i rasy powinien być zdolny zgnieść Uthera skinieniem palca.

Nie twierdzę, że w kampanię nie grało się źle, po prostu chciałbym aby cała historia była nieco bardziej spójna i logiczna. Bo tak wyszedł nam taki trochę niszmasz, gdzie nikt nic nie wie a Demony czasem zachowują się jak banda niedorozwojów.

[Wisz]

Ja ze wszystkich kampanii nienawidzę właśnie tej Legionów z podstawki. Nie dość, że to najsłabsza frakcja ze wszystkich (ojej, obok stolicy jest skład z dwoma łucznikami, już po moim super magu), mającą przeciętne, jeśli nie najsłabsze jednostki (wystarczy porównać olbrzymy czy diabły jak też drzewko magów legionów i hord), to jeszcze jakiś sadysta z uporem maniaka ustawia źródło many tak, że musimy wysłać tam patykarza (czyli 450 nie nasze, co i tak nie gwarantuje, że nacieszymy się maną), do tego znajduje się ono co najmniej dwie tury od stolicy. Gram teraz kampanię, gdzie trzeba zdobyć te trzy miasta i w 60 turze nie odszedłem z głównym bohiem dalej niż dwie tury ruchu, bo jestem zalewany ścierwem patykarzy, wrogich bohaterów i olbrzymów (po co atakować miasta komputera, lepiej iść 10 tur, by moich patykarzy bić), nie wspominam, że taki moloch od 15 tur czeka, aż uzbieram te 2250 złota na budynek do awansu. Od kiedy gram w Disa, zawsze kampania legionów zabierała mi najwięcej nerwów, nie wiem, czy to miało być zamierzone, czy też tak wyszło SF przypadkiem.
I co do fabuły, miałbym podobne zarzuty jak Lucas, najmniej przemyślana ze wszystkich.