Znalezionych wyników: 20

Nie podoba mi się to, że w PG nie wprowadzono zmian z BE. Dalej KK ma 20 inicjatywy, dalej nie ma takich ataków jak roztrzaskanie czy poparzenie... Istnieje może jakiś patch rozwijający ten problem?

A co do angielskiej wersji, to nie mi by tak nie przeszkadzała, gdyby nie fakt, że polski lektor brzmiał o wiele lepiej, gdy wreszcie mam okazje ich głosy ze sobą zestawić...

Atak Zwierza, czemu? Po prostu bije od niegomogą i wściekłością. Piękny atak ma także Król Krasnoludów i Onyksowy Gargulec. Pięknie też wygląda wskrzeszenie Hierofanty.

jak było już wspomniano, Pan Lasu, bardzo słabo wypada także zombie, który jest jakiś takie mało w stylu zombiaków.

To może by tak promowanie serii na Youtube?? Opcji jest wiele, nagrywanie co ciekawszych pojedynków, robienie music video. Można by też było jakąś parodię machnąć :mrgreen:

A ja swojego czasu kolekcjonowałem gazety o grach komputerowych a ponieważ Click w tamtym okresie(2002) dawał naprawdę solidne pełne wersje (np. Carmageddon :lol:

) to i Dis jako zagorzałemu fanowi strategi nie mógł uciec...

Modeusz wydaje się być jakiś taki... marny. Biorąc pod uwagę ile złota i PD wymaga do jego osiągnięcia i późniejszego awansowania wydaje się być zupełnie nie warty nakładu. Wypada słabo nawet jeśli nie uwzględnimy Inkuba. Jest tylko trochę silniejszy od Pandemoniusza, który wyraźnie szybciej awansuje.

Władca Żywiołów ma bardzo sytuacyjną zdolność która po pewnym czasie staje się bezużyteczna. Może by miał jakiekolwiek szanse na grę poza multi, warto mu dać jakiś normalny atak?

Jak w temacie, który utwór w Trylogii Disciples przypadł wam najbardziej do gustu. Na mnie osobiście największe wrażenie zrobił MUNSPOKN.Piękny utwór instrumentalny, pełen jakiejś takiej nostalgii... Bardzo nie lubię loadować gry, kiedy leci w tle...

Nadszedł czas by wspomóc Legiony w ich misji wyzwolenia Prawowitego Władcy Nevendarru i naprawieniu niesprawiedliwości, której dopuścił się Wszechojciec!!! Mój miecz i dusza należą do Bethrezena, jedynego boga, który walczy o to, by wszystko było tak jak powinno być...

Jedna rzecz nie daje mi spokoju, kiedy gram w gry oparte na zasadzie "zabijamy Demony" to zawsze Demony traktuje się jak zupełnie zwykłe istoty. Owszem może i pochodzą z innego świata, mają (przynajmniej hipotetycznie) większą moc i posiadają możliwość wiecznego życia. Mimo to, podczas walk często traktowani są jak zwykli śmiertelnicy. Hubert de Layle zwracał się do Demonów z pogardą. Często w grze dochodzi do sytuacji, gdzie demony są straszone perspektywą nagłej śmierci. Tymczasem jedną z rzeczy odróżniających Demony do śmiertelnych istot i nieumarłych jest możliwość powrotu. I faktycznie Asteroth wrócił. Jednak w pozostałych przypadkach nie ma żadnych wskazówek o tym, co się dzieje z Demonami po śmierci...

A wy jak uważacie, czy Demony mogą wracać po zabiciu w większość przypadków czy dotyczy to może jedynie określonych osobników? Czy zabity Demon wraca do piekła, a może zostaje całkowicie wymazany z istnienia? A może wraca do piekła, ale nie może już odwiedzić śmiertelnego świata? Jaka jest wasze interpretacja długowieczności Demonów?

Cytat:

1. W przypadku RPG potrzebujemy osób nadających się na MG, które znają rożne system i mają czas i ochotę prowadzić sesje.

Mam alternatywną(o ile dobrze ciebie zrozumiałem) koncepcję realizacji tego pomysły. Na niektórych forach istnieją sesje RPG tworzone przez graczy na improwizowanych systemach, umiejscowionych w tym, czego to forum dotyczy. Można by było spróbować robić taką sesję w świecie Disciples, na improwizowanym systemie.

Po dokładnej analizie przygotowałem wstępną listę stworzeń które chciałbym ulepszyć:
Do podrasowania idą: Król Krasnoludów, Bestia, Tiamath, Burzowy Gigant, Starszy, kapłan, Kapłan Imperium, Hierofanta.

Król Krasnoludów: Zwiększenie inicjatywy do 40/50 i dodanie regeneracji.
Bestia: dodanie ochrony przed mocą umysłu i ziemi, zmniejszenie liczby PD potrzebnych do awansu.
Tiamath: Jak wyżej + zwiększenie punktów życia do 520.
Burzowy Gigant i Starszy: Zwiększenie inicjatywy, zmniejszenie PD do awansu.

Kapłani: zwiększenie punktów życia, dodanie Kapłanowi Imperium leczenie, odebranie leczenia prorokini, podwójne leczenie miast pojedynczego.

Oto wstępna liczba proponowanych przeze mnie zmian.

Cytat:

Czemu robić zmiany pod kątem wzmocnienia jednej kombinacji? To bez większego sensu, chyba, że są na to argumenty.

Umacnianie kombinacji jest sensem samym w sobie

A tak na poważnie chodzi tutaj o dodanie do gry pewnej głębi. Wybranie bardziej pasującego ulepszenia powinno być wyzwaniem. Bo na co komu alternatywne ulepszenia, jeżeli jedno jest często po prostu zdecydowanie lepsze?

A co byście powiedzieli na to, by jedna z wielkich jednostek Legionów (Włodarz lub Onyksowy Gargulec) atakowała dwukrotnie? Wówczas to stracone miejsce całkiem ładnie byłoby nam zwracane.

Nigdy nie byłem przekonany do 20 punktów inicjatywy u Króla Krasnoludów, naprawdę nie wiem co twórcy chcieli w ten sposób osiągnąć. Owszem, i z 20 punktami jest całkiem niezły. Ale moim zdaniem z większą inicjatywą wcale nie byłby przegięty.

Co do Tiamatha: To może by tak ochrona przed umysłem i ziemią??

Disciples: Sacred Lands to bez wątpienia jedna z najbardziej niedocenionych gier w historii. Miała ten problem, iż wyszła kilka miesięcy po Herosach III-moim zdaniem grą, z którą może być śmiało porównywana. Discples ma świetny, mroczny klimat, który naprawdę czuć. Inną zaletą gry jest brak jednoznacznego podziału na dobro i zło. Postacie z pozoru pozytywne dokonują skrajnie niesprawiedliwych czynów. Motywy każdej strony można poczuć, ba można nawet współczuć Bethrezenowi!

Gra ma świetną oprawę muzyczną i dobrze skonstruowane mapy. Kampania Legionów jest o wiele ciekawsza IMO niż ta z Mrocznego Proroctwa. Dynamiczny system walki także przypadł mi do gustu. Latający bohaterowie i zbieranie many to inne silne atuty.

Niestety widać pewne niedociągnięcia. Niska rozdzielczość i powszechna szarość trochę rozczarowują. Tak samo jak to, że po osiągnięciu ostatecznego poziomu jednostki nie zdobywają doświadczenia. To czyni ulepszenia jeszcze mniej fair, niż w dwójce. Zwłaszcza gdy weźmiemy pod uwagę, że np. Łowca Czarownic otrzymuje przy awansie jedynie połowę PŻ tego, co otrzymał by Rycerz. Po zagraniu w dwójkę przeszkadza także brak systemu ekwipunku z 2. Przez to zbyt często artefakty czują się miernie przy sztandarach.

Mimo wszystko Disciples dalej jest grą wybitną i godnym przedstawicielem tego niestety niezbyt licznego gatunku gier. Jest to gra którą można przechodzić wiele razy, co najlepiej świadczy o jej jakości.

Powiedzmy że reaktywuję ten temat, gdyż ta kwestia bardzo mnie zastanawia.

Mam pytanie, czy powstał jakiś mod albo patch, który starał uczynić poszczególne ulepszenia nieco bardziej "konkurencyjnymi". Nie chodzi mi tutaj bynajmniej o to, by jednostki były bardziej fair w rozgrywkach multiplayer. Chodzi mi bardziej o to, by poszczególne ulepszenia nie były tak często jednoznacznie lepsze od innego wariantu. Np. Ścieżka rozwoju Kapłana zbyt często wypada marnie w zestawieniu z Ścieżką Kleryka. Kilka proponowanych przeze mnie

1. Generalnie uważam iż obniżenie inicjatywy Tiamatha, Burzowego Giganta i Króla Krasnoludów jest zupełnie bez sensu. Może by tak je nieco podnieść? Dodatkowo wyrównałbym życie Tiamatha do 520 i zmniejszył liczbę punktów doświadczenia potrzebną do awansu.

2.Kapłan powinien mieć nieco więcej życia od kleryka, niezłym pomysłem wydaje mi się też zamienienie uleczanie 40 na (2X) Uleczanie 20. Tak samo jak kompletną abstrakcją wydaje mi się to, że Prorokini leczy. O wiele bardziej ciekawie by było, gdyby ta zdolność przypadła linii kapłańskiej.

3. Onyksowy Gargulec i Włodarz to całkiem mocna kombinacja, ale czy warta posiadania w drużynie jedynie 6 jednostek? Być może warto by było pomyśleć o jakimś bonusie czyniącym tę kombinację na bank wartą poświęcenia dwóch slotów dowodzenia?

Jak w temacie. Co sądzicie o tej ścieżce rozwoju Wojownika Hord? Owszem, może i jest to mniej rozbudowana ścieżka, a i punktów życie nieco mniej. Ale jednak uważam iż ochrona przed zywiołami to naprawdę mega-użyteczna zdolność, często umożliwiająca odwrócić losy pojedynku. Za mrocznym władcą przemawia także aspekt ekonomiczny oraz fakt, że bardzo szybko nabija kolejne poziomy.

Ostatnio ponownie przeszedłem kampanię Legionów z Disciples II: Mroczne Proroctwo i pragnę się podzielić z wami moimi przemyśleniami. O ile kiedy byłem młodszy to wszystko w tej grze wydawało mi się "awesome" i "amazing" to teraz kampania nie zrobiła na mnie takiego wrażenia. Nie podoba mi się przede wszystkim to, że Saga wydaje się całkowicie nie przejmować się wydarzeniami opowiedzianymi w pierwszej grze. Disciples II teoretycznie jest kontynuacją Sagi Imperium. Gdzie udało się powstrzymać przeklęty Rytuał i wrota piekieł nigdy nie zostały otworzone. Tymczasem w dwójce Bethrezen jest uwięziony w Nevendaarze, w lochu stworzonym przez Górskie Klany, mimo braku jakiegokolwiek wyjaśnienia, skąd on niby miał się tam wziąć. Niby to wszystko na końcu okazuje się nieprawda, ale warto by było chociażby wspomnieć, dlaczego Legiony przez 10 lat nieskontaktowały się ze swoim bogiem i uznali, że został on uwięziony na powierzchni... Drugą rzeczą, która mi się nie podoba, jest moim zdaniem przesadzenie z epickością. Dosyć naciągane mi się wydaje, by Uther był w stanie tak długo zwodzić Legiony. W 5 misji Bethrezen wysyła swojego sługę, by zdemaskował kłamcę. Pozostaje pytanie czemu nie zrobił tego wcześniej, zaraz po uwolnieniu? Ba, czemu nie zrobił tego przed uwolnieniem Uthera, by jego poddani wiedzieli, że siedzi w domu i ma się dobrze? Zresztą podobno Demony mają kapłanów, dlaczego oni o niczym nie wiedzieli? Zaś w zakończeniu także twórcy przesadzili. Uther naprawdę nie powinien być dla Bethrezena aż takim zagrożeniem. Czy naprawdę Bethrezen pozostawił swoją domenę niebronioną? Mi to wyglądało trochę tak, jakby Uther marzył o spektakularnym samobójstwie. ziemskie demony Uthera nie powinny stanowić żadnego wyzwania dla piekielnych strażników Bethrezena, a sam Bethrezen jako bóg i istota zdolna tworzyć całe światy i rasy powinien być zdolny zgnieść Uthera skinieniem palca.

Nie twierdzę, że w kampanię nie grało się źle, po prostu chciałbym aby cała historia była nieco bardziej spójna i logiczna. Bo tak wyszedł nam taki trochę niszmasz, gdzie nikt nic nie wie a Demony czasem zachowują się jak banda niedorozwojów.

Był już temat o inkwyzycji, a mnie osobiście zastanawia, czy wśród osób grających w Disicples II są osoby, które chociażby czasami wybierają ścieżkę rozwoju Zwierz/Tiamath. Owszem nie jest może za szybki, a i punktów życia ta linia moim zdaniem powinna mieć więcej(tak koło 520 minimum) ale uważam, że Timath potrafi być całkiem groźną jednostką. Niższa inicjatywa jest w tej sytuacji uzasadniona. Ja czasem wybieram tę ścieżkę rozwoju, bardziej w sumie chyba z sentynemtu. Ale w dłuższych grach i w sytuacjach, gdy wszystko pakujesz na maksa atakowanie wszystkich przeciwników czasem się przydaje.

Wydaje mi się, iż założeniem od początku było to, iż kampanie nie miały być ze sobą zgodne i moim zdaniem to bardzo dobrze.

Sam osobiście lubię myśleć o historii Nevendaaru jako o swoistej realizacja wizji "spodni czasu" poszczególne kampanie są bowiem są osobnymi wariantami, wzajemnie się negującymi. I tak jeśli Legiony wygrywają w jedynce- to mamy wolnego Bethrezena i jego zemstę na Wszechojcu, jeśli wygrywa Imperium- mamy historię opisaną w Disciples II.
Mi taki układ bardzo odpowiada i moim zdaniem szkoda, że obecnie gier tego typu już się nie robi. Kanoniczne liniowe kampanie nigdy nie podobały mi się tak, jak system kilku sprzecznych kampani z misjami, któe są luźno połączone.